Onze gemeente heeft op verzoek van de samenwerkende ziekenhuizen de beschikbare grond aan de driehoek Joure-West gereserveerd voor deze ontwikkeling. Dit gebeurde in de veronderstelling dat deze investering noodzakelijk was voor een toekomstbestendige zorginfrastructuur. Want hoewel we geloven in de kracht van de mienskip in het omzien naar elkaar, zal het ziekenhuis essentieel blijven als het echt mis is. En daar zit precies onze zorg.
Het Antonius Ziekenhuis heeft, tot verrassing van vrijwel alle betrokkenen, de klok enkele jaren teruggezet. Terwijl de uitdagingen in de zorg als gevolg van vergrijzing en tekorten op de arbeidsmarkt, in de tussentijd alleen maar zijn toegenomen. Wat onze fractie betreft moet de discussie niet zijn of mensen die nu naar het ziekenhuis kunnen fietsen, dat over 5 jaar nog steeds kunnen. Het moet gaan over de vraag hoeveel ziekenhuizen er op termijn nog kunnen blijven bestaan. Helaas hebben we in de ons omliggende provincies genoeg voorbeelden gezien van ziekenhuizen die omgevallen zijn. Daarom waren we ook blij met de brede consensus tussen verzekeraars en ziekenhuizen over een visie op de toekomst.
Het is aanlokkelijk om nu de knop om te zetten en aan de slag te gaan met de oorspronkelijke plannen voor woningbouw die samen met bewoners zijn gemaakt voor de driehoek Joure-west. Maar dan moeten we wel eerst zekerheid hebben over de vraag wat er vorige week precies is veranderd, ten opzichte van het moment dat onze gemeente de vraag kreeg de grond te reserveren voor een nieuw ziekenhuis. En hoe verantwoord het is om de toekomst van het zorglandschap af te laten hangen van een individuele zorgbestuurder. Tot we dat helder hebben, laten we de reservering er wat onze fractie betreft nog even op zitten.