Fabels en feiten over pesticiden: "Pikant, toch?"

"Vrijdag 28 november togen we naar het vernieuwde Friese Landbouwmuseum in Goutum.

Een bezoek aan het museum kan ik iedereen aanraden, maar we kwamen dit keer niet voor de uitstallingen. Het Lânboukundich Wurkferbân van de Fryske Akademy vond het museum de juiste plek voor een debat over “Fabels en feiten over gewasbeschermingsmiddelen”. De zaal vol met boeren, burgers en buitenlui.

Het begon nogal omineus met een voorzitter (in landjonkers outfit met ribbroek en tweed colbert) die opende met de constatering dat we zonder gewasbeschermingsmiddelen 30% van de wereldbevolking niet zouden kunnen voeden. Dat was de eerste fabel.

Gelukkig kwam daarna Rob van Lint, voorzitter van de CTGB (College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden), de instelling waar boeren graag aan refereren als het over hun o-zo-braaf-volgens-de-regels-spuiten gaat. Rob gaf duidelijk aan dat de CTGB werkt vanuit een algemeen maatschappelijk en niet louter een sectorbelang, landbouw of anderszins. Hij noemde een aantal fabels en feiten en ik geef ze hier kort weer:

Daarna kwamen als reactie twee presentaties over de waarde van de CTGB-toelating voor waterkwaliteit en voor de handel in groente en fruit. De EU-Kader Richtlijn Water gaat vaak verder dan de CTGB vandaar fabel no. 5. De dame van het groente- en fruit had met name problemen met de onbuigzaamheid van sommige NGO’s die niet willen weten van CTGB-toetsstenen.

Uit de discussie kwam naar voren dat de politiek met name een rol speelt bij de toepassingen. Zo kunnen er vrijstellingen worden verleend. Opvallend daarbij was dat bij het EU-besluit over de verlenging van de toelating voor glyfosaat (“Round-up”) onze toenmalige minister voor Landbouwzaken blanco gestemd heeft waar de CTGB geadviseerd had die verlenging niet te laten doorgaan. Pikant toch?"