"Ik kijk vaak met verwondering naar ons Geertje. Hij zaait haat en wij oogsten racistische stormen. Daarbij vind ik hem bovenal sneu. Waarom wil hij met alle geweld bij diegenen horen bij wie Neerlands bloed door d’aderen vloeit?

Neem zijn haar. Zo lang als ik Geertje volg, kalkt hij zijn haar onder een platinablonde laklaag. Ik dacht in eerste instantie dat Geertje -dankzij zijn Javaanse roots- van zichzelf prachtig dik blauwzwart haar had, maar op een foto van zijn militaire diensttijd blijkt zijn haar donkerblond. Werd hij niettemin gepest met zijn allochtone oma daar op school, in die Limburgse uithoek? Zo gaat dat immers op scholen als je klasgenoten eenmaal door hebben dat ze je ergens mee kunnen raken. Als je er dan graag bij wil horen, heb je een probleem. Verklaart dat ons Geertje’s identiteitskramp? Hij moet en zal er coûte que coûte bij horen? Maar wáárbij dan?

Getuige het internet was Geertje goed gebekt, toen ook al. Maar ja, hoe gaat dat op het schoolplein: er lopen populairdere jongens rond, groot en sterk ook. Als je er dan niet tussen kunt komen kun je gaan schelden, dat lucht op. Zoiets als “Heks” of "Tuig van de richel”, maar dan op z’n vroeg-Limbo’s. 

“ Knok pikken we niet; niet op het schoolplein, en niet daarbuiten! ”

Maar helaas, “Schelden doet geen zeer” roepen de jongens en meisjes op het schoolplein. Dan ziet Geertje nog maar een ding dat hem rest: MACHT. Hij verzamelt de nodige verongelijkte vriendjes om zich heen, hij wordt zelf groter en sterker en hij geeft je pestkoppen (dat vind hij ze zelf tenminste) klop. Het blijft allemaal best wel zielig eigenlijk, maar knok pikken we niet. Niet op het schoolplein, en niet daarbuiten.

Kies voor verbinding en respect!